Abstrakt

Do 31.12.2002 r. art. 81 § 3 Ordynacji podatkowej brzmiał następująco:„W przypadku skorygowania deklaracji nie stosuje się kar przewidzianych w Kodeksie karnym skarbowym”. Przepis ten w znowelizowanej ustawie został skreślony. Zmiana ta wywołała prawdziwą falę dyskusji zarówno na łamach prasy, radia, w trakcie szkoleń i konferencji, jak i w środowisku księgowych, doradców podatkowych, pracowników organów podatkowych, a także w Sejmowej Komisji Finansów Publicznych. W związku z brakiem tego przepisu pojawiły się głosy stwierdzające, że aktualnie każda korekta deklaracji, w której następuje zmiana poprzednio złożonej, powodująca zwiększenie zobowiązania podatkowego lub zmniejszenie nadpłaty czy zwrotu podatku, w celu uniknięcia sankcji karnych skarbowych powinna być złożona wraz z tzw. czynnym żalem (art. 16 KKS), mającym powodować wyłączenie karalności czynu. Przy czym żadne z wyrażanych w ten sposób stanowisk nie odwołuje się do podstaw, przyczyn, motywów dokonywanej korekty, dochodząc do wniosku, iż każde złożenie ww. korekty będzie z zasady karane sankcjami karnymi skarbowymi. W związku z tym Sejmowa Komisja Finansów Publicznych wniosła już projekt zmian do Ordynacji podatkowej mający przywrócić poprzednio obowiązujący przepis. Rząd 23.1.2003 r. zajął stanowisko w sprawie projektu tej zmiany i wniósł o jego odrzucenie. W tej sytuacji warto przyjrzeć się bardziej wnikliwie regulacji Kodeksu karnego skarbowego.

Czyny zabronione związane z korektą deklaracji

Z korektą deklaracji bezpośrednio wiązać się będą dwa typy zachowań określone jako podlegające sankcjom karnym skarbowym, a mianowicie opisane w art. 56 KKS - oszustwo podatkowe i w art. 76 KKS - narażenie na bezpodstawny zwrot podatku.