Abstrakt
Autorzy omawiają zmiany wynikające z nowelizacji Ordynacji podatkowej dotyczące obowiązku przechowywania ksiąg podatkowych w związku z upływem terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych.
W przepisach Ordynacji podatkowej1 istniała dotychczas rozbieżność między długością okresu przedawnienia zobowiązań podatkowych a długością okresu obowiązkowego przechowywania ksiąg podatkowych. W rezultacie podatnik mógł zakończyć przetrzymywanie ksiąg podatkowych na rok przed upływem terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ta niespójność przepisów została zlikwidowana w znowelizowanej Ordynacji podatkowej.
Wprowadzone zmiany dotyczą m.in. terminu obowiązkowego przechowywania przez podatników ksiąg podatkowych. Artykuł 86 § 1 OrdPU w nowym brzmieniu wskazuje jednoznacznie, że podatnicy mają obowiązek przechowywania ksiąg podatkowych oraz innych związanych z ich prowadzeniem dokumentów do czasu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto w przypadku likwidacji lub rozwiązania osoby prawnej/jednostki organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej, podmiot dokonujący likwidacji/rozwiązania jest zobowiązany powiadomić właściwy organ podatkowy o miejscu przechowywania ksiąg podatkowych oraz dokumentów związanych z ich prowadzeniem (art. 86 § 2 OrdPU). Powyższe powiadomienie powinno zostać złożone w formie pisemnej nie później niż w ostatnim dniu istnienia likwidowanego (rozwiązywanego) podmiotu. Wraz z wejściem w życie powyższych zmian wyeliminowane zostały istniejące dotychczas rozbieżności prawne dotyczące materialnoprawnego terminu obowiązkowego przechowywania przez podatników ksiąg podatkowych oraz terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych.