Abstrakt

Zakres czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług obejmuje m.in. import usług. Przy czym chodzi tu o usługi, które są świadczone na terytorium RP, a należność (świadczenie) za ich wykonanie podlega przekazaniu usługodawcy będącym podmiotem mającym siedzibę lub miejsce zamieszkania za granicą (art. 2 ust. 2 i art. 4 ust. 5 VATU). Opodatkowanie importu usług zależy zatem w istocie rzeczy od ich odpłatności.

Jeśli na mocy umowy Spółka mająca siedzibę za granicą świadczy na terytorium RP na rzecz Spółki mającej siedzibę w Polsce usługi, za których należność nie jest przekazywana za granicę, to powstaje wątpliwość co do ich opodatkowania podatkiem VAT.

Nie jest bowiem dopuszczalne automatyczne, bez bliższego uzasadnienia, kwalifikowanie jako nieodpłatnego każdego przypadku, gdy podatnik otrzymuje świadczenie bez konieczności zapłaty za nie określonej kwoty. W doktrynie prawa cywilnego reprezentowane są poglądy, z których wynika, iż świadczeniami nieodpłatnymi są tylko takie, w wyniku których spełniający je nie uzyska żadnych korzyści majątkowych. Jeżeli spełniający uzyska lub może uzyskać wzajemnie pewną korzyść majątkową świadczenie przestaje być nieodpłatne.

Zgodnie z art. 4 ust. 5 VATU za import usług uznane zostało świadczenie usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, za których wykonanie należność przekazywana jest osobie lub jednostce mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę za granicą. Bez znaczenia zatem dla opodatkowania VAT może pozostawać fakt braku zapłaty czy też zaprzestania dokonywania wpłat przez Spółkę polską za usługi wykonywane przez Spółkę zagraniczną, jeśli zgodnie z postanowieniami samej umowy istotą tych usług jest ich odpłatność.