Abstrakt
Tematem trzeciego z serii artykułu o pomocy publicznej jest relacja pomiędzy nowymi regulacjami prawnymi w zakresie pomocy publicznej a zobowiązaniami podatkowymi. Autorzy odnoszą się do kwestii kwalifikowania ulg podatkowych jako pomocy publicznej. Omawiany jest także wpływ przepisów o pomocy publicznej na korzystanie po 1.1.2001 r. z instrumentów zmniejszających obciążenia podatkowe, np. umorzenia lub rozłożenia na raty zaległości podatkowej itp.
Ustawa o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej dla przedsiębiorców1 nakreśla ramy udzielania pomocy publicznej w Polsce. Jak wynika z omówionej w poprzednim artykule definicji pomocy publicznej, za pomoc taką uznaje się m.in. pewne działania państwa polegające na zmniejszaniu obciążeń podatkowych spoczywających na przedsiębiorcach. Analiza problemów pojawiających się na styku ustawy i przepisów podatkowych, stanowi przedmiot niniejszego opracowania.
Zgodnie z art. 4 pkt 1 ustawy przykładowe formy po mocy publicznej obejmują ulgi podatkowe, a także pewne instytucje określone w Ordynacji podatkowej2, takie jak: zaniechanie ustalania zobowiązania podatkowego lub poboru podatku, odroczenie, rozłożenie na raty podatku lub za ległości podatkowej oraz umorzenie zaległości po datkowej. Dla większej przejrzystości, swoje rozważania podzieliliśmy odpowiednio na dwie części. Pierwsza odnosi się do ulg podatkowych, druga - do pozostałych instytucji.