Abstrakt
Wystawienie faktury VAT w walucie obcej (bez wskazania w jej treści kwot określonych w złotych polskich) ro dzi niejednokrotnie wątpliwości organów podatkowych, co do zachowania przez jej odbiorcę (nabywcę towaru lub usługi) prawa do dokonania stosownego odliczenia kwoty VAT, naliczonego przez sprzedawcę niebędącego podmiotem z sie dzibą na terytorium Polski, będącego natomiast podatnikiem zarejestrowanym dla potrzeb polskiego podatku VAT.
Organy podatkowe, odmawiając omawianego prawa odliczenia podatku powoływały się na § 37 rozporządzenia Ministra Finansów z 22.12.1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym1, gdzie ustawodawca m.in. określił, że: “Kwoty wykazywane na fakturze zaokrągla się do pełnych groszy, przy czym końcówki 0,5 grosza pomija się, a końcówki 0,5 grosza i wyższe zaokrągla się do 1 grosza” (§ 37 ust. 5 WykVATR). Istotny dla wykładni doko nanej przez organy podatkowe był również § 37 ust. 3 WykVATR, gdzie określa się brak obowiązku - w pewnych sytuacjach - wykazywania wyszczególnionych kwot podatku, a wartość sprzedaży jest niższa od 6,42 zł w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 7% i 7,32 zł w przypadku towarów i usług opodatkowanych stawką 22%.
Organy podatkowe rozumiały, że skoro faktury wystawione wyłącznie w EURO nie podają kwoty podatku w złotych polskich, obniżenie podatku należnego o podatek naliczony wynikający z ww. faktur nastąpiło z naruszeniem przepisów art. 19 ust. 2 VATU. Przepis ten wskazuje, że: “Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonego w fakturach stwierdzających nabycie towarów i usług, z uwzględnieniem kwot wynikających z decyzji, o których mowa w art. 11b”.