Abstrakt

Zagadnienia wprowadzające Na wstępie rozważań wskazać należy, że wprowadzenie mediacji do polskiego postępowania cywilnego wiązało się przede wszystkim z koniecznością ustanowienia postępowania alternatywnego do postępowania sądowego w zakresie rozwiązywania spraw cywilnych. W polskim systemie prawnym mediacja w sprawach cywilnych została wprowadzona ustawą z 28.7.2005 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego, która weszła w życie 10.12.2005 r.1 Zgodnie z zapisami powyższej ustawy, przepisy regulujące mediację zostały określone w głównym akcie prawnym jakim jest Kodeks postępowania cywilnego. Ustawodawca wyszedł bowiem z założenia, że z uwagi na przedmiot mediacji w sprawach cywilnych, powinna być ona umieszczona właśnie w akcie prawnym regulującym postępowanie cywilne2. Celem nowelizacji było również umożliwienie stronom stosunku cywilnoprawnego jak najszerszego korzystania z instytucji mediacji; zwłaszcza stwierdzono, że za pomocą tego rozwiązania mogą być rozwiązywane wszelkie sprawy cywilne, które mogą być rozstrzygnięte w drodze ugody sądowej, zgodnie z art. 10 KPC3. W tym miejscu przytoczenia wymagają przepisy szczególne dotyczące mediacji w sprawach rodzinnych i opiekuńczych, które w sposób jasny i przejrzysty regulują kwestie spraw wchodzących w zakres stosunków rodzinnych i opiekuńczych4.37 Jak to wielokrotnie podkreślano w literaturze, istotą postępowania mediacyjnego w sprawach cywilnych jest umożliwienie stronom za pomocą odpowiednich technik mediacyjnych znalezienie wspólnych rozwiązań w sprawach spornych. Postępowanie mediacyjne charakteryzuje się dobrowolnością, brakiem jawności oraz bezstronnością mediatora. Jak podkreślają sami mediatorzy: mediator nie jest sędzią, nie rozstrzyga sporu, mediator nie jest terapeutą, nie prowadzi psychoterapii, mediator nie jest doradcą prawnym, nie udziela porad prawnych5. Mediator jest bezstronnym i neutralnym ekspertem od komunikacji między stronami sporu, pomagającym stronom rozwiązać spór6. Należy się zgodzić z poglądem panującym w literaturze, że z całokształtu przepisów regulujących mediację wynika, iż mediacja w sprawach cywilnych jest „dobrowolną metodą rozwiązywania sporów cywilnoprawnych, z udziałem bezstronnej i neutralnej osoby trzeciej (mediatora), której zadaniem jest pomoc stronom będącym w sporze w osiągnięciu wspólnie akceptowanego rozwiązania, a w szczególności zawarcia ugody”7. Pojawiające się coraz częściej w społeczeństwie problemy są wynikiem przede wszystkim braku wzajemnego porozumienia pomiędzy stronami, ale także braku umiejętności odnalezienia się w sytuacji konfliktowej.Korzyści płynące z mediacji  W obecnej rzeczywistości społecznej mediacja odgrywa coraz większą rolę jako alternatywna względem sądownictwa powszechnego metoda rozwiązywania sporów8. Mówiąc o...