Abstrakt
Wprowadzenie Powództwo o ustalenie ojcostwa, w znaczeniu instytucji służącej określaniu pochodzenia dziecka budzi uzasadnione zainteresowanie zarówno społeczne, jak i naukowe. Zróżnicowana i skomplikowana problematyka pozwala wyszczególnić zagadnienia, których jednolita interpretacja przysparza wiele trudności1. Wśród tematów spornych dotyczących sądowego ustalania ojcostwa uwagę przykuwa dopuszczalność stosowania mediacji lub innego pozasądowego sposobu rozwiązywania sporu. Instytucja mediacji stanowi zagadnienie szeroko opisywane w doktrynie. Wyróżnić można opracowania kompleksowe, jak również te, które opisują jedynie poszczególne problemy. Z obserwacji wynika, że dopuszczalność mediacji w dużej mierze oceniana jest ogólnie, w zakresie wszystkich spraw natury rodzinnej. W związku 61z powyższym należałoby skoncentrować uwagę na dopuszczalności stosowania mediacji w powództwach o ustalenie ojcostwa i konsekwencji jej stosowania w aspekcie art. 187 § 1 pkt 3 KPC.Zakres przedmiotowy mediacji Punktem wyjścia w ocenie dopuszczalności stosowania mediacji w powództwie o ustalenie ojcostwa, a także w innych powództwach, których przedmiotem jest określanie pochodzenia dziecka jest regulacja Kodeksu postępowania cywilnego. Podstawowym przepisem, na podstawie którego wyprowadzić można twierdzenie o zasadności stosowania lub nie stosowania mediacji w opisywanym powództwie jest art. 10 KPC. Zgodnie z jego treścią „w sprawach, w których zawarcie ugody jest dopuszczalne, sąd dąży w każdym stanie postępowania do ich ugodowego załatwienia, w szczególności przez nakłanianie stron do mediacji”2. Możliwość zawarcia ugody stanowi zatem kryterium dopuszczalności mediacji w sprawach cywilnych3. O ile kwestia ugody sądowej w sprawach natury majątkowej, co do zasady nie budzi większych wątpliwości, o tyle w sprawach niemajątkowych zakres stosowania ugody nie wydaje się pojęciem łatwym w interpretacji4. Kodeks postępowania cywilnego wyraźnie wyklucza zawarcie ugody w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych (art. 47712 KPC). Ustawa nie przewiduje jednak tak klarownej regulacji w aspekcie ogólnie rozumianych spraw rodzinnych. Wynika zatem z tego, że w kategorii dopuszczalności stosowania instytucji mediacji, każda sprawa rodzinna oceniana będzie indywidualnie5. Powództwo...