Abstrakt

Wprowadzenie   Zakończenie umowy z arbitrem oznacza sytuację, w której arbiter przestaje pełnić swoją funkcję, gdyż ustaje jego mandat. W momencie ustania mandatu rozwiązuje się też umowa z arbitrem (tzw. receptum arbitrii), choć nie oznacza to, że wygasają skutki takiej umowy. Ewentualna odpowiedzialność odszkodowawcza arbitra względem stron sporu lub też odpowiedzialność stron za zapłatę arbitrowi wynagrodzenia czy zwrot kosztów są zagadnieniami niezależnymi od kwestii zakończenia samej umowy1.   Ze względu na sposób ustania mandatu arbitra wyróżnić należy zwyczajne oraz nadzwyczajne sposoby zakończenia umowy receptum arbitrii. Wydanie wyroku lub innego postanowienia kończącego postępowanie w danej sprawie, które powoduje wygaśnięcie umowy z arbitrem, będzie właściwie jedyną sytuacją, którą zaliczyć można do zwyczajnego zakończenia stosunku umownego między stronami a arbitrem. Pozostałe sposoby ustania mandatu arbitra, klasyfikowane w doktrynie jako sytuacje nadzwyczajne, to: szczególne przypadki wygaśnięcia umowy z arbitrem, wypowiedzenie umowy z arbitrem, oraz wyłączenie arbitra przez strony. Wygaśnięcie umowy z arbitrem   Zakończenie stosunku prawnego między stronami a arbitrem związane jest przede wszystkim z wygaśnięciem umowy między stronami a arbitrem.   Wygaśnięcie umowy z arbitrem powoduje co do zasady zakończenie wykonywania obowiązków przez arbitra. Jednakże nie wszystkich, gdyż nawet po wydaniu wyroku są oni zobligowani do sprostowania w tekście wyroku niedokładności, błędów pisarskich lub innych oczywistych omyłek lub rozstrzygania wątpliwości co do treści wyroku (art. 1200–1203 KPC), uzupełnienia wyroku (art. 1202 KPC), złożenia akt sprawy wraz z oryginałem wyroku w sądzie powszechnym (art. 1204 § 1 KPC),...