Abstrakt
Alternatywne metody rozwiązywania sporów stają się coraz częściej stosowaną i coraz lepiej znaną alternatywą dla postępowania sądowego. Wyróżnia się trzy podstawowe rodzaje ADR: negocjacje, mediacje i arbitraż. W szeroko rozumianym prawie sportowym popularny stał się szczególnie ten trzeci rodzaj ADR, który – ujmując rzecz w dużym uproszczeniu – różni się od sądownictwa powszechnego właściwie jedynie tym, że „sądem” jest organ związku sportowego czy też Trybunał Arbitrażowy ds. Sportu przy Polskim Komitecie Olimpijskim (dalej jako: Trybunał Arbitrażowy). Regulacje zawarte w ustawie o sporcie1, na podstawie których duża część sporów mogących zaistnieć w sporcie profesjonalnym rozwiązywana jest „wewnętrznie”, czyli przez organy związków sportowych bądź też przez Trybunał Arbitrażowy, powinny ułatwiać pracę sportowcom i działaczom, a także wpływać na wyższą jakość orzecznictwa. Założyć bowiem należy, że „co do zasady” sportowe postępowania arbitrażowe powinny trwać krócej niż postępowania przed sądami powszechnymi, a rozstrzygnięcia wydawane przez osoby znające dobrze specyfikę sporów sportowych powinny być na wyższym poziomie niż wyroki sądów powszechnych, w których sędziowie, z pewnością znający dobrze prawo, mogą mieć problem z prawidłowym odbiorem kontekstu i specyfiki niektórych sporów. A. Wach zwracał uwagę na jeszcze jedną istotną różnicę pomiędzy sądownictwem powszechnym a „sądownictwem sportowym”, polegającą na tym, że sąd polubowny nie jest zobowiązany do bezwzględnego stosowania prawa materialnego, może odwoływać się także do reguł ponadnarodowych, korporacyjnych (m.in. obowiązujących w sferze sportu) czy też zasad słuszności2. Nawiązując do sformułowanej wyżej tezy o niewielkiej różnicy pomiędzy „sądownictwem sportowym” a sądownictwem powszechnym, należy stwierdzić, że podstawowym podobieństwem w obu formach rozstrzygania sporów jest okoliczność, że strony postępowania nie mają żadnego wpływu na jego ostateczny wynik. Jak można stwierdzić na przykładzie Statutu Trybunału Arbitrażowego ds. Sportu przy Polskim Komitecie Olimpijskim, uchwalonego 18.10.2011 r.3, w sprawach arbitrażowych do chwili rozpoczęcia postępowania strony same mogą ustalić jego tryb (art. 19) i każda ze stron...