Abstrakt
Traktat Karty Energetycznej jako podstawa kompetencji arbitrów Traktat Karty Energetycznej1 (dalej jako: Traktat) to konwencja multilateralna, której celem, zgodnie z treścią art. 2, jest stworzenie ram prawnych dla promowania długoterminowej współpracy między państwami w dziedzinie energetyki. Państwa, które przystąpiły do Traktatu, przyjęły na siebie m.in. zobowiązanie do stworzenia stabilnych, równych, korzystnych i transparentnych warunków inwestycyjnych dla inwestorów z innych państw – stron Traktatu, oraz zapewnienia im w każdym czasie możliwie najpełniejszej ochrony i bezpieczeństwa. Niniejsze postępowanie arbitrażowe znajduje swoje źródło w postanowieniach Części V Traktatu, dopuszczających poddanie sporów powstałych w związku z naruszeniem traktatowych zobowiązań pod rozstrzygnięcie sądu arbitrażowego, operującego na podstawie Konwencji ICSID (International Centre for Settlement of Investment Disputes). Na tej podstawie wydane zostało referowane orzeczenie.125Geneza sporu Spór, który rozstrzygnął omawiany wyrok powstał między szwedzkim inwestorem Nykomb Synergetics Technology Holding AB (dalej jako: Nykomb), który we wrześniu 2000 r. objął całość akcji łotewskiej spółki SIA Windau, a spółką akcyjną Latvenergo – z Republiką Łotwy jako jedynym akcjonariuszem. W marcu 1997 r. Windau zawarł z Latvenergo umowę (dalej jako: Kontrakt 16/97), na podstawie której zobowiązał się wybudować elektrownię wytwarzającą energię elektryczną w kogeneracji, zlokalizowaną w miejscowości Bauska (dalej jako: Kogeneracja Bauska lub Kogeneracja). Zobowiązanie Latvenergo obejmowało zakup i dystrybucję wyprodukowanej...