Abstrakt

  Zasadniczą cechą arbitrażu jest rozstrzyganie sporu przez arbitrów z woli stron (ex contractu), co odróżnia go od sądownictwa państwowego, które działa z mocy prawa (ex lege). Pochodną tego jest wpływ stron sporu na wybór arbitrów i przebieg postępowania przed sądem polubownym, co nie jest ustrojowo możliwe w przypadku sędziów sądów państwowych. Podejmując jednak w pewnym sensie polemikę z poglądem prof. V. Nekrošiusa, uważam, iż autonomia arbitrażu nie może sięgać tak daleko, aby możliwe było wyłączenie szerszej kontroli ze strony sędziego państwowego. Skoro bowiem arbiter nie musi mieć wykształcenia prawniczego ani też legitymować się złożeniem określonego egzaminu zawodowego lub odbyciem jakiejkolwiek praktyki arbitrażowej, to można i należy stawiać mu większe wymagania w zakresie realizacji działalności jurysdykcyjnej....