Abstrakt

Od lat 90. XX w. nie brakuje w_Polsce entuzjastów i_propagatorów mediacji jako alternatywnej metody rozwiązywania sporów o_różnorodnym charakterze, w_tym sporów cywilnych. Tendencja ta stała się jeszcze bardziej widoczna od chwili wprowadzenia przepisów dotyczących mediacji do Kodeksu postępowania cywilnego. Świadczyć o_tym mogą liczne publikacje w_tej materii, które ukazały się w_ostatnich latach oraz powstanie czasopism poświęconych szczególnie tej problematyce, jak choćby istniejącego od 1996 r. kwartalnika „Mediator” czy niniejszego -- „ADR. Arbitraż i_Mediacja”. Potwierdza to_także wzrastająca liczba osób wykonujących zawód mediatora oraz pojawianie się nowych ośródków mediacyjnych. Tym, co powoduje takie zainteresowanie wśród przedstawicieli doktryny i_praktyków tą wciąż nową w_naszym kraju instytucją, jest z_pewnością w_dużej części możliwość uzyskania szybszego, tańszego i_bardziej dopasowanego do indywidualnych potrzeb rozstrzygnięcia sporu niż tradycyjnie, tj. na_drodze postępowania cywilnego. Popularyzacja tej metody zależy zatem od realnych korzyści, jakie można dzięki niej osiągnąć. Z_kolei powściągliwość w_korzystaniu z_niej związana jest z_obawami wynikającymi z_zagrożeń, jakie może nieść ze sobą ta metoda rozwiązywania sporów.