Naczelny Sąd Administracyjny przesądził, iż wspólnota mieszkaniowa nie jest uprawniona do żądania zaświadczenia stwierdzającego, że lokal uznany za lokal mieszkalny nie jest lokalem samodzielnym. Powyższe wynika z faktu, iż zgodnie z ustawą z 24.6.1994 r. o własności lokali stanowi ono rodzaj zaświadczenia szczególnego (II OSK 1357/09).
Orzeczenie jest konsekwencja zaistnienia niżej opisanej sytuacji. Otóż w jednej z warszawskich kamienic, będącej własnością wspólnoty, dokonano gruntownej przebudowy poddasza. W następstwie wskazanych prac uzyskano powierzchnię, która mogłaby nadawać się do zamieszkania, gdyby nie zbyt słaby strop. Deweloper, dokonał zbycia ww. nakładów budowlanych na rzecz Anny M. i Łukasza K. Pomimo przeprowadzenia ekspertyzy, iż wskazane apartamenty na poddaszu nie nadają się do zamieszkania ze względu na słaby strop, ww. osoby uzyskały pozwolenie na użytkowanie i zaświadczenie o samodzielności lokali.
W konsekwencji czynności podjętych przez wspólnotę, pozwolenie na użytkowanie zostało unieważnione. Podjęła ona również działania mające na celu uzyskania zaświadczenia, iż ww. lokal położony na poddaszu kamienicy nie jest samodzielny, jednak zarówno Prezydent Warszawy jak i Samorządowe Kolegium Odwoławcze odmówiły jego wydania. Wspólnota złożyła od powyższego rozstrzygnięcia skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. W ocenie strony skarżącej brak rozstrzygnięcia w przedmiotowej kwestii powoduje występowanie sytuacji, iż pomimo że lokale nie nadają się do zamieszkania, to w dalszym ciągu istnieją zaświadczenia o ich samodzielności. WSA nie przychylił się do tej argumentacji i w maju 2009 r. skargę oddalił. Sprawa ostatecznie trafiła do NSA, który powyższe rozstrzygniecie uchylił i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu podano, że wspólnota nie miała możliwości żądania uznania poprzednich zaświadczeń za wadliwe. Jednakże mogła domagać się wydania nowego zaświadczenia o stanie lokalu. Sąd podał ponadto, iż nie chodzi tutaj o zaświadczenie stwierdzające niepowstanie określonego stanu prawnego lub stwierdzającego nieistnienie określonych faktów, lecz o ustalenie, czy w dniu wydania przedmiotowego lokalu spełniało ono wymogi samodzielności, czy też nie.
