Z początkiem zbliżającego się roku zaczną obowiązywać nowe maksymalne stawki podatków i opłat lokalnych, które już latem zostały opublikowane w obwieszczeniu Ministra Finansów z 28.7.2022 r. w sprawie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych na rok 2023, aktualizującym zapisy ustawy z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz.U. z 2022 r. poz. 1452; dalej PodLokU).
I tak określone przez radę gminy, w drodze uchwały, wysokości stawek podatku od nieruchomości od gruntów nie mogą przekroczyć rocznie następujących wartości. W przypadku gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków – 1,16 zł od 1 m2 powierzchni.
W stosunku do gruntów pod wodami powierzchniowymi stojącymi lub wodami powierzchniowymi płynącymi jezior i zbiorników sztucznych – 5,79 zł od 1 ha powierzchni.
Jeśli chodzi o pozostałe grunty, w tym zajęte na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego, maksymalna stawka daniny została określona na 0,61 od 1 m2 powierzchni.
W przypadku gruntów niezabudowanych, objętych obszarem rewitalizacji, o którym mowa w ustawie z 9.10.2015 r. o rewitalizacji (tekst jedn. Dz.U. z 2021 r. poz. 485), i położonych na terenach, dla których miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową, usługową albo zabudowę o przeznaczeniu mieszanym obejmującym wyłącznie te rodzaje zabudowy, jeżeli od dnia wejścia w życie tego planu w odniesieniu do tych gruntów upłynął okres 4 lat, a w tym czasie nie zakończono budowy zgodnie z przepisami prawa budowlanego, ustalono górną granicę stawki podatku na 3,81 zł od 1 m2 powierzchni. Z kolei w stosunku do budynków lub ich części, w przypadku budynków mieszkalnych, maksymalna stawka daniny może wynieść 1,00 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej.
Dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz od budynków mieszkalnych lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej omawiana stawka wynosi 28,78 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej. W przypadku budynków zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu kwalifikowanym materiałem siewnym górna granica daniny została ustalona na 13,47 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej.
Na potrzebę opodatkowania podatkiem od nieruchomości budynków związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, zajętych przez podmioty udzielające tych świadczeń, minister określił omawianą stawkę na 5,78 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej. W stosunku do pozostałych budynków, w tym zajętych na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego, przy nakładaniu daniny nie będzie można przekroczyć 9,71 zł od 1 m2 powierzchni użytkowej.
Ponadto zmianie uległy także opłaty lokalne. Według wspomnianego obwieszczenia i zaktualizowanych nim przepisów stawka opłaty targowej pobierana za 2023 r. nie może przekroczyć 953,38 zł dziennie, stawka opłaty miejscowej w miejscowościach, o których mowa w PodLokU, nie może przekroczyć 2,80 zł dziennie, stawka opłaty miejscowej w miejscowościach posiadających status obszaru ochrony uzdrowiskowej nie może przekroczyć 3,94 zł dziennie, stawka opłaty uzdrowiskowej nie może przekroczyć 5,40 zł dziennie, stawka opłaty od posiadania psów nie może przekroczyć 150,93 zł rocznie od jednego psa, stawka części stałej opłaty reklamowej nie może przekroczyć 3,14 zł dziennie, a stawka części zmiennej opłaty reklamowej nie może przekroczyć 0,28 zł od 1 m2 pola powierzchni tablicy reklamowej lub urządzenia reklamowego służących ekspozycji reklamy dziennie.
Podane wyżej kwoty są wyraźnie większe od obowiązujących w 2022 r., co przy ogłoszeniu wspomnianego obwieszczenia zostało uzasadnione inflacją. Stawki maksymalne podatków i opłat lokalnych wzrosły w stosunku do minionego roku o ok. 11,8% w porównaniu z rokiem 2022.
Dla przypomnienia, według art. 4 ust. 1 PodLokU, podstawę opodatkowania dla gruntów stanowi powierzchnia, dla budynków lub ich części – powierzchnia użytkowa, a dla budowli lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej (z zastrzeżeniem ust. 4-6 PodLokU) – wartość ustalona na dzień 1 stycznia roku podatkowego, stanowiąca podstawę obliczania amortyzacji w tym roku, niepomniejszona o odpisy amortyzacyjne, a w przypadku budowli całkowicie zamortyzowanych – ich wartość z dnia 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego. Zgodnie z art. 4 ust. 2 PodLokU powierzchnię pomieszczeń lub ich części oraz część kondygnacji o wysokości w świetle od 1,40 m do 2,20 m zalicza się do powierzchni użytkowej budynku w 50%, a jeżeli wysokość jest mniejsza niż 1,40 m, powierzchnię tę pomija się.