Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie 28.11.2012 r. wydał indywidualną interpretację podatkową (IPPB1/415-1356/12-4/MT) w sprawie podatnika, chcącego uniknąć opodatkowania z tytułu sprzedaży i ponownego zakupu tej samej niezabudowanej działki.
Pan B. dwa lata temu sprzedał nieruchomość gruntową. W celu uznania przez fiskus przychodu z jej sprzedaży za zwolniony z podatku, złożył on w Urzędzie Skarbowym PIT-39 oświadczenie, że w trakcie 2 lat od dokonania transakcji (tj. od końca roku podatkowego, w którym do niej doszło) przeznaczy on uzyskaną na jej skutek kwotę na własne cele mieszkaniowe.
Plan ten nie był jednak prosty w realizacji, a czas mijał. W „międzyczasie” okazało się, że na sprzedanej przez podatnika działce mpzp dopuszcza budowę domu jednorodzinnego. Pan B. zwrócił się zatem do nabywcy nieruchomości z pytaniem o możliwość jej odsprzedania. Nowy właściciel przystał na tę propozycję i obydwie strony przystąpiły do szybkiego finalizowania transakcji. Podatnik podpisał umowę z Zakładem Energetycznym na wykonanie przyłącza. Sprzedawca wszczął starania o uzyskanie pozwolenia na budowę domu, które później miało zostać przeniesione na Pana B. Chodziło o to, by sprawę sfinalizować przed upływem dwóch lat od roku podatkowego, w którym podatnik sprzedał przedmiotową działkę.
Pan B. chciał mieć pewność, czy jego postępowanie zagwarantuje mu ulgę podatkową. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie potwierdził taki przebieg sprawy. Uzasadnił, że według art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. c) tejże ustawy podatnik może skorzystać ze zwolnienia, jeśli kupi grunt pod budowę budynku mieszkalnego. Istotna jest przy tym ocena charakteru gruntu w aspekcie jego planowanego przeznaczenia określonego przez nabywcę oraz rzeczywistej możliwości jego zagospodarowania pod zabudowę mieszkaniową. Ze względu na brak określenia w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych przeznaczenia gruntu, Dyrektor IS powołał się na ustawę o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, według której „działka budowlana” to taka, której wielkość, cechy geometryczne, dostęp do drogi publicznej oraz wyposażenie w urządzenia infrastruktury technicznej spełniają wymogi realizacji obiektów budowlanych wynikające z odrębnych przepisów i aktów prawa miejscowego, czyli miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Podatnik posiadał wypis z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego stwierdzający, że dana działka ma przeznaczona pod budowę budynku mieszkalnego. Zdaniem Dyrektora IS nie utraci zatem prawa do ulgi podatkowej pod warunkiem, że nabędzie ten grunt do końca 2012 r.
Źródło: Rzeczpospolita
