Jak wynika z orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, świadczenia zasiłkowe mają zastępować tylko te składniki wynagrodzenia, które nie są wypłacane w okresie, gdy pracownik nie może wykonywać pracy.
Jak wynika z orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, świadczenia zasiłkowe mają zastępować tylko te składniki wynagrodzenia, które nie są wypłacane w okresie, gdy pracownik nie może wykonywać pracy.
Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 41 ust. 1 w zw. z art. 47 ustawy z 25.6.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa jest zgodny z art. 2 i art. 32 Konstytucji RP.
Skarga konstytucyjna, którą złożyła Beata R., dotyczyła podstawy wymiaru zasiłku opiekuńczego. Sąd okręgowy oddalił bowiem apelację skarżącej, odmawiając przyjęcia premii uznaniowych do wyliczenia podstawy wymiaru zasiłku opiekuńczego. Podstawą rozstrzygnięcia był kwestionowany przepis, który stanowi, że przy ustalaniu zasiłku chorobowego nie uwzględnia się składników wynagrodzenia, jeżeli postanowienia układów zbiorowych pracy lub przepisy o wynagradzaniu nie przewidują zmniejszenia ich za okres pobierania zasiłku. Spółka zatrudniająca skarżącą nie posiadała regulaminu wynagradzania, o którym jest mowa w kwestionowanym przepisie. Posiadanie regulaminów wynagradzania jest według norm prawa pracy uprawnieniem pracodawcy, a nie obowiązkiem. Nieustanowienie przez firmę odpowiedniego regulaminu nie może powodować negatywnych skutków o charakterze majątkowym u osób zatrudnionych. Pracownicy nie mają bowiem wpływu na fakt ustanowienia regulaminów przez pracodawców. Zdaniem skarżącej odebranie prawa do uwzględnienia w podstawie wymiaru zasiłku opiekuńczego wypłaconych premii uznaniowych ze względu na to, że zatrudniający nie posiada regulaminu wynagradzania, narusza zasadę równości wobec prawa, stanowi wyraz nierównego traktowania obywateli przez władzę publiczną oraz łamie konstytucyjny zakaz dyskryminacji w życiu społecznym.
Zdaniem skarżącej ustawa różnicuje pracowników w zakresie prawa do zasiłków opiekuńczych na podstawie kryterium obowiązywania w zakładzie pracy regulaminu wynagradzania. Trybunał Konstytucyjny stwierdził jednak, że sam fakt obowiązywania lub nieobowiązywania regulaminu wynagradzania nie przesądza, czy poszczególne składniki wynagrodzenia podlegają zawieszeniu lub zmniejszeniu w czasie pobierania zasiłku. Pracodawca uzależnia natomiast możliwość uwzględnienia nagród w podstawie zasiłków okresowych od tego, czy układy zbiorowe pracy lub przepisy o wynagrodzeniu przewidują zmniejszanie lub zawieszanie tych nagród za okres pobierania zasiłku. Celem tej ustawy jest stworzenie systemu świadczeń kompensujących utratę zarobków. Świadczenia zasiłkowe mają zastępować tylko te składniki wynagrodzenia, które nie są wypłacane w okresie, gdy pracownik nie może wykonywać pracy.
Wyrok TK z 3.12.2007 r., SK 45/06