Jak wynika z orzeczenia Sądu Najwyższego, pracownik, który był mylnie podejrzewany przez swojego szefa o kradzież, nie może się domagać odszkodowania za rozwiązanie z nim umowy na czas określony. Pracodawca nie ma bowiem obowiązku uzasadniania przyczyny zwolnienia.
Umowy o pracę z dwoma handlowcami zawarto na czas określony z możliwością 2-tygodniowego wypowiedzenia. Po tym jak z magazynu skradziono 135 opon pracodawca zgłosił to na policję i wskazał swoich handlowców jako głównych podejrzanych. Tego samego dnia zostali oni zatrzymani w areszcie. Po złożeniu zeznań w charakterze świadków zostali zwolnieni, nie przedstawiono im żadnych zarzutów, a postępowanie karne zostało umorzone. W tym samym czasie pracodawca rozwiązał z nimi umowę o pracę bez wskazywania przyczyn jej rozwiązania.
Pracownicy odwołali się do sądu I instancji. Zażądali odszkodowania za naruszenie przepisów o wypowiadaniu umów terminowych. Argumentowali, że pracodawca wręczając im wypowiedzenia, naruszył art. 8 i 111 KP. Wskazali, że nadużył swoich praw i naruszył ich dobra osobiste – godność i dobre imię. Sąd podzielił stanowisko pracowników i przyznał im żądane odszkodowanie. Pracodawca odwołał się i sprawa trafiła do II instancji. Sąd ten uznał, że w razie wypowiedzenia umowy na czas określony przez pracodawcę pracownik może dochodzić odszkodowania, ale tylko w przypadku naruszenia przepisów o wypowiadaniu, a nie w razie jego niezasadności. Zmienił więc zaskarżony wyrok i oddalił żądania pracowników. Ci jednak wnieśli skargę kasacyjną
do SN.
Sąd Najwyższy uznał, że pracodawca ma prawo powiadamiać policję o swoich podejrzeniach wobec pracowników, nawet jeśli nie znajdzie się dowodów na ich potwierdzenie. Takie działanie nie jest podstawą do uznania, że pracodawca dążył do wyrządzenia szkody pracownikowi. Dlatego też z tej przyczyny nie przysługuje odszkodowanie. Ponadto SN podkreślił, że pracodawca nie miał obowiązku uzasadniania przyczyny wypowiedzenia umów terminowych, nawet jeśli zostały one podjęte pod wpływem bezpodstawnych podejrzeń pracowników o kradzież.
Wyrok SN z 12.2.2010 r., II PK 206/09
