Senacki projekt ustawy o zmianie ustawy dotyczącej COVID-19
13.3.2020 r. wniesiono do Sejmu senacki projekt ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (dalej jako: ustawa COVID-19). Celem projektu ustawy jest doprecyzowanie i uzupełnienie przepisów ustawy COVID-19 oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. Ponadto projekt ma na celu wprowadzenie narzędzi, które pozwolą zminimalizować negatywne skutki epidemii dla polskiej gospodarki, a w szczególności dla mikroprzedsiębiorców i małych przedsiębiorców.
Celem zmian jest doprecyzowanie regulacji art. 3 ustawy COVID-19, którym wprowadzono możliwość zobowiązania pracownika do wykonywania pracy zdalnie, poprzez m.in. określenie zasad wykonywania pracy zdalnej, a także możliwości jej kontrolowania (art. 1 pkt 3, art. 3). W projekcie zaproponowano też wprowadzenie przepisu, który daje pracodawcy prawo m.in. do żądania od pracownika informacji o tym, czy przebywał w ostatnim czasie w miejscu zagrożonym zakażeniem COVID-19, kontrolowania stanu zdrowia pracownika przed dopuszczeniem go do pracy, w szczególności przez pomiar temperatury ciała pracownika, a także wprowadzenia w miejscu pracy dodatkowych wymagań sanitarnych lub bezpieczeństwa i higieny pracy (art. 1 pkt 4, art. 3a).
Niezależnie od powyższego projekt przewiduje regulację, dzięki której pracodawca będzie mógł wystąpić do okręgowego inspektora pracy z wnioskiem o wydanie decyzji o czasowym zawieszeniu działalności zakładu pracy, w przypadku gdy liczba pracowników skierowanych do wykonywania pracy poza miejscem jej stałego wykonywania przekracza 20% stanu zatrudnienia w zakładzie pracy albo bez względu na tę liczbę – z uwagi na specyfikę zakładu pracy – powoduje to niemożność lub znaczące utrudnienia w jego funkcjonowaniu. W przypadku wydania decyzji przez okręgowego inspektora pracy pracownicy zatrudnieni w tym zakładzie pracy otrzymają wynagrodzenie wynikające z ich osobistego zaszeregowania, określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania – 60% wynagrodzenia. Koszty wynagrodzenia za czas zawieszenia działalności zakładu pracy będą ponosić w równych częściach pracodawca oraz Skarb Państwa. Natomiast w przypadku gdy okręgowy inspektor pracy wyda decyzję o odmowie czasowego zawieszenia działalności zakładu pracy (i decyzja ta zostanie utrzymana w mocy przez Głównego Inspektora Pracy) pracodawca będzie mógł zawiesić działalność zakładu pracy. W takim przypadku koszty wypłaty wynagrodzeń będzie ponosił pracodawca (art. 1 pkt 4, art. 3b).
Projekt przewiduje przyznanie dodatkowego zasiłku opiekuńczego w przypadku zamknięcia placówek specjalnych dla dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną i sprzężonymi niepełnosprawnościami.
W celu zmniejszenia obciążeń finansowych pracodawców w przypadku obowiązkowej hospitalizacji pracownika albo poddania go kwarantannie z powodu COVID-19 projekt przewiduje zwolnienie pracodawcy z obowiązku wypłaty wynagrodzenia, o którym mowa w art. 92 ust. 1 pkt 1 KP. W takim przypadku wynagrodzenie to będzie wypłacane z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (art. 1 pkt 6).
Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy dotyczącej COVID-19
11.3.2020 r. do Sejmu wpłynął też poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. Przewiduje on zniesienie ograniczenia wiekowego dzieci przy przyznawaniu prawa do dodatkowego zasiłku opiekuńczego ubezpieczonemu rodzicowi/opiekunowi zwolnionemu od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem w przypadku zamknięcia żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły podstawowej z powodu COVID-19.
Poselski projekt ustawy o pomocy państwa dla przedsiębiorców i rolników
11.3.2020 r. do Sejmu wpłynął poselski projekt ustawy o pomocy państwa dla przedsiębiorców i rolników oraz o zmianie niektórych innych ustaw. Celem proponowanej regulacji jest wprowadzenie rozwiązań wspierających zatrudnienie bezpośrednią pomocą finansową na dopłaty do wynagrodzeń dla pracowników zagrożonych zwolnieniami przez przedsiębiorców, u których przejściowo pogorszyły się warunki prowadzenia działalności gospodarczej, oraz określenie zasad dofinansowania z Funduszu Pracy kosztów szkolenia pracowników objętych przestojem ekonomicznym lub obniżonym wymiarem czasu pracy. Pomoc udzielana będzie na warunkach określonych w ustawie. Projektodawcy proponują ponadto wprowadzenie dodatkowych środków dla przedsiębiorców na: zatrudnienie pracownika na tzw. zastępstwo, w sytuacji gdy pracownik został poddany przymusowej kwarantannie czy hospitalizacji. Analogiczne rozwiązania proponuje się wprowadzić dla rolników.
Rządowy projekt ustawy o dodatkowym świadczeniu dla emerytów i rencistów
11.3.2020 r. do Sejmu wpłynął rządowy projekt ustawy o kolejnym w 2021 r. dodatkowym rocznym świadczeniu pieniężnych dla emerytów i rencistów. Celem ustawy jest zapewnienie dodatkowego, elementarnego wsparcia dla emerytów i rencistów w formie wypłaty kolejnego w 2021 r. dodatkowego rocznego świadczenia pieniężnego. Proponowane rozwiązanie ma mieć zastosowanie do emerytur i rent w systemie powszechnym, do emerytur i rent rolników, służb mundurowych, emerytur pomostowych, świadczeń i zasiłków przedemerytalnych, rent socjalnych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych, rodzicielskich świadczeń uzupełniających oraz rent inwalidów wojennych i wojskowych. Zgodnie z projektem ustawy w 2021 r. osobom uprawnionym ma przysługiwać kolejne dodatkowe roczne świadczenie pieniężne w wysokości:
– kwoty najniższej emerytury, obowiązującej od 1.3.2021 r. – dla osób, których wysokość świadczenia podstawowego, przed dokonaniem odliczeń, potrąceń i zmniejszeń, nie przekracza kwoty 2900 zł;
– kwoty najniższej emerytury, obowiązującej od 1.3.2021 r., pomniejszonej o kwotę różnicy pomiędzy kwotą wysokości świadczenia podstawowego, przed dokonaniem odliczeń, potrąceń i zmniejszeń, a kwotą 2900 zł, nie więcej niż o kwotę najniższej emerytury – dla osób, których wysokość świadczenia podstawowego, przed dokonaniem odliczeń, potrąceń i zmniejszeń, przekracza kwotę 2900 zł.
dr Iwona Jaroszewska-Ignatowska, radca prawny, partner w kancelarii Raczkowski
apl. adw. Dominik Adamczyk, prawnik w kancelarii Raczkowski
