Jak wynika z orzeczenia SN, błędne pouczenie pracownika o prawie odwołania się do sądu pracy uzasadnia jedynie prawo do przywrócenia terminu do wniesienia tego odwołania. Nie uzasadnia natomiast roszczeń pracownika z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę czy rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, a więc roszczenia o odszkodowanie albo o przywrócenie do pracy.
Sąd Najwyższy potwierdził, że błędne pouczenie lub brak pouczenia pracownika o przysługującym mu prawie odwołania się do sądu pracy uzasadnia wyłącznie przywrócenie terminu do złożenia odwołania. Nie uzasadnia natomiast roszczeń z tytułu niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę czy rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia, tj. roszczeń o odszkodowanie albo o przywrócenie do pracy.
Sąd Najwyższy zwrócił ponadto uwagę, że zastosowanie zbyt krótkiego okresu wypowiedzenia lub wskazanie przez pracodawcę w oświadczeniu woli o rozwiązaniu umowy bez wypowiedzenia wcześniejszego terminu ustania stosunku pracy niż złożenie tego oświadczenia również nie uzasadnia roszczeń pracownika o odszkodowanie czy przywrócenie do pracy.
Pogląd wyrażony przez SN w komentowanym orzeczeniu jest utrwalony w doktrynie i orzecznictwie. Już w uchwale siedmiu sędziów SN z 9.9.1999 r. (III ZP 5/99,
OSNAPiUS Nr 4/2000, poz. 131) stwierdzono, że brak pouczenia lub błędne pouczenie o przysługującym pracownikowi prawie odwołania się do sądu pracy, w razie wypowiedzenia lub rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia może być jedynie podstawą do przywrócenia terminu do złożenia odwołania i nie uzasadnia roszczeń o odszkodowanie czy przywrócenie do pracy. Analogiczne stanowisko wyraził SN w wyroku z 23.11.2000 r. (I PKN 117/00, OSNAPiUS Nr 13/2002, poz. 304).
Taki sam pogląd dominuje wśród przedstawicieli doktryny. Jest on logiczny i uzasadniony, w szczególności biorąc pod uwagę cel, jakiemu służy zawarcie w piśmie o wypowiedzeniu czy o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia pouczenia o przysługującym pracownikowi prawie odwołania się do sądu. Celem tym jest umożliwienie pracownikowi, który nie ma obowiązku znajomości przepisów, złożenia odwołania we właściwym sądzie i terminie. Sam fakt zawarcia lub niezawarcia w piśmie takiego pouczenia nie ma natomiast żadnego znaczenia z punktu widzenia zgodności z prawem wypowiedzenia czy rozwiązania umowy o pracę. W konsekwencji nie ma powodu, aby uwzględniać w takim przypadku roszczenie pracownika o odszkodowanie czy o przywrócenie do pracy, które to roszczenia dotyczą takich sytuacji, gdy wypowiedzenie (albo rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia) jest niezgodne z prawem lub
nieuzasadnione.
