W rezultacie należy stwierdzić, że przejęcie przez spółkę przejmującą spółki przejętej powoduje wstąpienie przez nią we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki spółki przejętej (…) w tym prawo do zwolnienia podatkowego dywidendy (…) wraz z uwzględnieniem okresu posiadania kwalifikowanego udziału (10%) w spółce córce. Przejęcie takie nie powoduje utraty tego prawa także wtedy, gdy nastąpiło podczas biegu 2-letniego terminu, o którym mowa w art. 22 ust. 4a PDOPrU.

Wyrok NSA z 14.2.2014 r., II FSK 536/12

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością wystąpiła do Ministra Finansów z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej prawa podatkowego. Przedstawiając zdarzenie przyszłe, spółka stwierdziła, że zamierza dokonać transgranicznego połączenia przez przejęcie ze spółką z siedzibą w Holandii (dalej: spółka przejmowana). Na dzień przejęcia spółka przejmowana będzie posiadać przez nieprzerwany okres ponad 2 lat 100% udziałów w polskiej spółce będącej podatnikiem CIT (dalej: spółka córka). Spółka dodała, iż przewiduje możliwość uzyskania w przyszłości od spółki córki dochodów (przychodów) z dywidend lub innych dochodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych.

W kontekście powyższego zdarzenia przyszłego spółka zadała pytanie, czy po połączeniu ze spółką przejmowaną, w przypadku otrzymania dochodu z dywidend bądź innych dochodów z tytułu udziału w zyskach Spółki córki będzie uprawniona do uwzględnienia okresu posiadania kwalifikowanego udziału w spółce córce przez spółkę przejmowaną na potrzeby spełnienia warunku zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4a PDOPrU (tj. posiadania udziałów w spółce wypłacającej dywidendę bądź inne dochody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych nieprzerwanie przez okres co najmniej 2 lat), spółka uznała, iż na mocy art. 93 OrdPU przewidującego sukcesję generalną praw i obowiązków podatkowych będzie uprawniona do uwzględnienia okresu posiadania kwalifikowanego udziału przez spółkę przejmowaną.

Organ uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe, twierdząc, iż okres posiadania przez spółkę przejmowaną udziałów w spółce córce nie stanowi prawa podlegającego sukcesji podatkowej. Spółka zaskarżyła powyższe rozstrzygnięcie do WSA w Warszawie, podtrzymując stanowisko przedstawione we wniosku o interpretację.

Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił zaskarżoną interpretację. W uzasadnieniu wyroku – przychylając się do ­stanowiska spółki – sąd stwierdził, że zgodnie z art. 93 § 2 OrdPU sukcesji podlegają wszelkie prawa i obowiązki przewidziane w przepisach prawa podatkowego oraz że istotą sukcesji jest korzystanie z uprawnień poprzednika, jak gdyby w ogóle nie doszło do połączenia spółek.

Organ zaskarżył powyższe rozstrzygnięcie do NSA. Po rozpoznaniu sprawy skład orzekający stwierdził, że skarga nie ma usprawiedliwionych podstaw i podlega oddaleniu. NSA zwrócił uwagę, że w przypadku analizowanego zdarzenia uregulowana w przepisach OrdPU sukcesja podatkowa nie ma ograniczeń, wobec czego brak jest podstaw do zawężenia zakresu jej zastosowania.

Komentarz

Należy w pełni zgodzić się z orzeczeniem NSA, a także z poprzedzającym je rozstrzygnięciem WSA w Warszawie. Zakres sukcesji podatkowej w przypadku łączenia się spółek został uregulowany w art. 93 § 2 pkt 1 w zw. z art. 93 § 1 OrdPU. Zgodnie z powołanymi przepisami, w przypadku łączenia się spółek przez przejęcie, spółka przejmująca wstępuje we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki każdej z łączących się osób lub spółek.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, że przesłanka 2-letniego nieprzerwanego posiadania udziałów w spółce wypłacającej dywidendę lub inne dochody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, stanowi uprawnienie podlegające sukcesji podatkowej. Tym samym sąd odrzucił podejście organu, który stwierdził, iż okres posiadania udziałów w spółce wypłacającej należności jest jedynie jednym z warunków umożliwiających skorzystanie ze zwolnienia z opodatkowania dywidendy, nie zaś uprawnieniem podlegającym sukcesji podatkowej. Podejście organu doprowadziło, zdaniem NSA, do nieuprawnionego zawężenia zakresu zastosowania art. 93 OrdPU.

Sąd trafnie wskazał na przykład regulacji art. 97 OrdPU ograniczającej zakres sukcesji spadkobiercy jedynie do przewidzianych w przepisach prawa podatkowego majątkowych praw i obowiązków spadkodawcy. Brak wprowadzenia podobnego ograniczenia w treści art. 93 OrdPU wskazuje, że zakres sukcesji podatkowej uregulowanej w tym przepisie nie podlega zawężeniu i obejmuje wszelkie prawa i obowiązki podatkowe przysługujące spółce przejmowanej – w tym okres kwalifikowanego posiadania udziałów w spółce wypłacającej należności z tytułu dywidend.

Podejście zaprezentowane przez sąd w komentowanym orzeczeniu znajduje odzwierciedlenie również w innych wyrokach NSA (por. II FSK 2503/11, II FSK 1675/11).

Opracowanie i komentarz: Tomasz Pająk, konsultant

Komentarze przygotowali eksperci z PwC