Wydatki poniesione przez spółkę w celu sfinansowania ekskluzywnego wyjazdu za granicę pracownikom swojego dostawcy, będące jednocześnie wydatkami reprezentacyjnymi spółki, nie mogą stanowić przychodu po stronie osób, które skorzystały z wycieczki. Ich celem była bowiem reprezentacja, czyli kreowanie dobrego wizerunku firmy na zewnątrz.

Wyrok WSA w Warszawie z 22.9.2019 r., III SA/Wa 2882/19

Komentowany wyrok zapadł w odpowiedzi na skargę na interpretację indywidualną o następującym stanie faktycznym: spółka będąca wnioskodawcą (dalej: Wnioskodawca) zleciła Spółce A (dalej: Organizator) organizację konkursu skierowanego do pracowników jednego z głównych kontrahentów Wnioskodawcy (Kontrahent). Nagroda przyznawana była uczestnikom konkursu, którzy w trakcie jego trwania przyczynią się do wzrostu wyników sprzedażowych określonych produktów. Nagroda w konkursie obejmowała wyjazd na targi elektroniki użytkowej i obejmowała w szczególności przelot, opłacenie pobytu (w tym nocleg oraz wyżywienie), udział w targach, dodatkowe atrakcje oraz transport powrotny do Polski. Koszty wyjazdu poniesione były przez Wnioskodawcę, przy czym część z nich została zwrócona Wnioskodawcy przez Kontrahenta. Wnioskodawca podkreśla, że koszty te zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów, niemniej nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodu, zostały bowiem potraktowane jako wydatki reprezentacyjne.

Na tle powyższego stanu faktycznego Wnioskodawca zwrócił się z pytaniem do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: Dyrektor KIS) o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania:

1. Czy po stronie uczestników konkursu, będących pracownikami Kontrahenta, powstał przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych?

2. Czy u Wnioskodawcy powstał obowiązek sporządzenia oraz przekazania deklaracji PIT-8C dla uczestniczących wycieczki?

Wnioskodawca stanął na stanowisku, że u uczestników wycieczki z tytułu uczestnictwa nie powstał przychód opodatkowany podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a po stronie Wnioskodawcy nie powstał obowiązek sporządzenia oraz przekazania deklaracji PIT-8C dla uczestniczących w wyjeździe.

Wnioskodawca oparł swoje stanowisko na następujących argumentach:

• poniesione wydatki miały charakter reprezentacyjny (nastawione były na wykreowanie pozytywnego wizerunku spółki);
• wydatki te korzystają ze zwolnienia z podatku dochodowego diet do limitu określonego w odrębnych przepisach (w ocenie Wnioskodawcy świadczenie na rzecz laureatów przedmiotowego konkursu będzie stanowić dochód podlegający zwolnieniu przedmiotowemu, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, Dz.U. 2021 r. poz. 255, dalej: PDOFizU);
• oferta wyjazdu skierowana była do osoby prawnej, tj. Kontrahenta, który we własnym zakresie wyznaczył swoich przedstawicieli uczestniczących w programie, i nie była skierowana do konkretnych osób fizycznych.

Dyrektor KIS uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Organ oparł swe stanowisko na argumentacji, że wydatki poniesione na wycieczkę nie mogą być zaliczone do kosztów reprezentacji, a w efekcie analizowany przychód nie będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania. Należy wskazać, że organ przytoczył przy tym stanowisko NSA z wyroku z 17.6.2013 r., II FSK 702/11, ONSA i WSA 2014, Nr 4, poz. 60, s. 97, dotyczące definiowania wydatków reprezentacyjnych. Na tle tego wyroku organ uznał, że wydatki poniesione na wyjazd nie stanowią kosztów reprezentacji, a w konsekwencji organ wskazał, że Wnioskodawca jest zobowiązany do sporządzenia informacji PIT-8C i przekazania ich uczestnikom wycieczki oraz właściwym organom podatkowym.

Wnioskodawca zakwestionował ww. interpretację indywidualną i wniósł o jej uchylenie. WSA uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania. Po ponownym rozpoznaniu sprawy Dyrektor KIS uznał stanowisko Wnioskodawcy za:

• prawidłowe – w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b PDOFizU,
• nieprawidłowe – w zakresie braku powstania przychodu i braku sporządzenia informacji PIT-8C. Wnioskodawca wniósł o uchylenie skarżonej interpretacji w całości.

Rozpoznając sprawę, WSA w Warszawie uznał stanowisko organu podatkowego za nieprawidłowe i uchylił interpretację. W uzasadnieniu wskazał, iż organ podatkowy, dokonując interpretacji stanu faktycznego, doszedł do błędnych wniosków, co miało określone konsekwencje w zakresie uznania wydatków reprezentacyjnych za przychód pracowników. Sąd przyznał rację Wnioskodawcy i wskazał, że poniesione wydatki miały charakter reprezentacyjny, a po stronie pracowników Kontrahenta nie powstał przychód.

KOMENTARZ

Stanowisko wyrażone przez Sąd w komentowanym wyroku jest istotne z praktycznego punktu widzenia, z uwagi na fakt, że wskazuje, jakie wydatki mogą być uznane przez spółkę za koszty reprezentacyjne niegenerujące przychodu u pracowników jej kontrahenta na gruncie podatku dochodowego dla osób fizycznych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny, który w komentowanym wyroku wskazał, że ocena możliwości uznania przedmiotowych wydatków jako kosztów reprezentacyjnych dla Wnioskodawcy ma kluczowe znaczenie dla sprawy, a organ interpretacyjny dokonał nieprawidłowej oceny stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę, nie uwzględniając tym samym uprzednich wytycznych WSA.

W komentowanym wyroku sąd wskazał, że zasadnie organ interpretacyjny zwrócił uwagę na uzasadnienie wyroku NSA z 17.6.2013 r., II FSK 702/11, ONSA i WSA 2014, Nr 4, poz. 60, s. 97, w którym wskazano, że reprezentacja stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. Wobec powyższego wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenia swojej zasobności, profesjonalizmu. Wobec powyższego sąd uznał, że organ interpretacyjny dokonał nieprawidłowej oceny, uznając, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki nie stanowią kosztów reprezentacyjnych. Sąd zgodził się z argumentacją Spółki i podkreślił, że użytego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych określenia reprezentacja nie należy utożsamiać z byciem reprezentowanym, ale z prezentowaniem się.

Wobec powyższego sąd wskazał, że organ nie wziął pod uwagę, iż wydatki związane z uczestnictwem w wycieczce stanowiły wydatki o charakterze wystawnym, nastawione na wykreowanie pozytywnego wizerunku spółki oraz przedstawienie jej w korzystnym świetle na tle konkurentów (i jako takie stanowiły koszty reprezentacji).

W konsekwencji sąd uznał, że jako koszty reprezentacji Spółki wydatki takie nie powinny stanowić przychodu po stronie uczestników konkursu.

Wyrok ten jest korzystny z perspektywy płatników i podatników i opiera się na wykładni celowościowej analizowanych przepisów w kontekście przytoczonego stanu faktycznego. W kontekście braku możliwości zaliczenia wydatków reprezentacji do kosztów uzyskania przychodu płatnika, zasadne wydaje się nierozpoznawanie przychodu z tytułu uzyskania takiego świadczenia po stronie jego odbiorcy (w omawianym stanie faktycznym: u pracowników Kontrahenta). Skoro zatem płatnik nie może zaliczyć tych wydatków w koszt, co w konsekwencji nie skutkuje zmniejszeniem podstawy opodatkowania, to po stronie pracownika (podatnika) nie powstanie przychód podatkowy.

Biorąc powyższe pod uwagę, wyrok WSA potwierdza, że wydatki poniesione przez spółkę w celu sfinansowania ekskluzywnego wyjazdu za granicę pracownikom swojego dostawcy, będące jednocześnie wydatkami reprezentacyjnymi spółki, nie mogą stanowić przychodu po stronie osób, które skorzystały z wycieczki.

Opracowanie i komentarz: Judyta Siwy, konsultant w dziale prawno-podatkowym PwC