Warunkiem opodatkowania tablic reklamowych jest trwałe związanie z gruntem

A A A
 

1. Budowlę podlegającą opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości stanowią wyłącznie tablice reklamowe trwale związane z gruntem. Trwałość związania tablic reklamowych należy ocenić na podstawie prawa cywilnego.

 

2. W przypadku tablic reklamowych umieszczonych na gruntach prywatnych podatnikiem jest właściciel lub posiadacz samoistny nieruchomości, a nie właściciel tablic.

 

Wyrok WSA w Warszawie z 22.2.2010 r., III SA/Wa 1913/09

 


Spółka jest właścicielem trzech rodzajów tablic reklamowych, tj. tablic przykręcanych, tablic na podstawach oraz tablic wmurowanych. Organ podatkowy w wyniku kontroli ustalił, że spółka wbrew istniejącemu obowiązkowi w podatku od nieruchomości z tytułu tablic reklamowych na podstawach oraz wmurowanych nie złożyła deklaracji podatkowych. Zdaniem organu ww. tablice reklamowe są trwale związane z gruntem, a zatem są budowlami podlegającymi opodatkowaniu. W związku z tym organ wydał decyzję, w której określił spółce wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości.


Spółka od powyższej decyzji wniosła odwołanie. Organ odwoławczy uchylił zaskarżoną decyzję i orzekł co do istoty sprawy. Uznał bowiem, że tablice reklamowe mieszczą się w pojęciu tymczasowego obiektu budowlanego w rozumieniu Prawa budowlanego. A zatem przedmiotowe tablice reklamowe podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości bez względu na sposób ich związania z gruntem.

 

Na powyższą decyzję organu odwoławczego spółka złożyła skargę do WSA w Warszawie. W skardze spółka podniosła, że tablice reklamowe będące jej własnością nie są trwale związane z gruntem, nie stanowią zatem budowli ani w rozumieniu Prawa budowlanego, ani w rozumieniu ­PodLokU i tym samym nie podlegają podatkowi od nieruchomości. Dodatkowo zdaniem spółki organ błędnie przyjął, że ciąży na niej obowiązek podatkowy również w przypadku tablic umieszczonych na gruntach prywatnych. Spółka wskazała, że w takiej sytuacji podatnikiem jest właściciel lub posiadacz samoistny nieruchomości, a nie właściciel tablic.

 

Sąd uznał skargę za uzasadnioną i uchylił zaskarżone decyzje. Zdaniem sądu budowlami są wyłącznie tablice reklamowe trwale związane z gruntem. Trwałość związania tablic reklamowych z gruntem należy oceniać na podstawie przepisów prawa cywilnego. Powiązanie tablicy z gruntem powinno być trwałe w sensie faktycznym, jak również czasowym. Natomiast warunku tego nie spełnia związanie tablic z gruntem w celu przemijającego użytku. Sąd wskazał ponadto, że nie ma znaczenia w przypadku tablic reklamowych ich rozmiar i konstrukcja, odporność na działanie wiatru albo innych czynników atmosferycznych. Jedyną prawnie istotną okolicznością jest trwałe związanie z gruntem.

 

Sąd podzielił również stanowisko spółki, że opodatkowaniu podlegają wyłącznie tablice reklamowe, które są w posiadaniu niesamoistnym spółki i usytuowane zostały na gruncie stanowiącym własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Wynika to wyraźnie z art. 3 ust. 1 pkt 4 PodLokU. A zatem uznać należy, że opodatkowanie tablic znajdujących się na gruntach należących do innych podmiotów, w tym osób fizycznych, jest niezgodne z przepisami ww. ustawy.

 

Opracowanie: Renata Smolak, konsultantka

 

Komentarz

 

Fakt, że definicja budowli w prawie budowlanym jest nieprecyzyjna, nie oznacza, że może być ona odczytywana dowolnie. Słusznie zauważył sąd, że przykładowe wyliczenie obiektów budowlanych w art. 3 pkt 3 PrBud przewiduje niekiedy wystąpienie dodatkowej przesłanki – trwałego związania z gruntem. Niespełnienie takiej przesłanki uniemożliwia zakwalifikowanie takiego obiektu jako budowli.

 

Jeśli zatem chodzi o tablice reklamowe, definicja ta jest precyzyjna i należy stosować ją bezpośrednio. Sąd wskazał, że jeśli ustawodawca dokładnie określił, iż budowlami są wolno stojące, trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, to warunek związania z gruntem stanowi przesłankę niezbędną do uznania obiektu tego rodzaju za budowlę.
Co więcej, przesłanka ta, z uwagi na brak jej normatywnej definicji, powinna być oceniana przez pryzmat prawa cywilnego, w szczególności tak jak ocenia się ją na gruncie art. 48 KC, definiującego pojęcie części składowej gruntu. Ewentualna kwalifikacja tablic reklamowych jako tymczasowych obiektów budowlanych nie zmienia faktu, iż aby można było je uznać za budowle (również na gruncie podatku od nieruchomości), muszą być one trwale związane z gruntem.

 

W praktyce często zdarza się, że wykorzystując nieprecyzyjność definicji budowli, organy podatkowe rozszerzają zakres opodatkowania podatkiem od nieruchomości. W komentowanym wyroku sąd jednoznacznie wskazał, że bez względu na stopień niejasności, przepisy prawa powinny być odczytywane zgodnie zasadą literalnej wykładni prawa oraz zasadą in dubio pro tributario.

 

Przemysław Włodarczyk, konsultant

 

 

Wybór orzeczeń i komentarze przygotowali eksperci
z Działu prawno-podatkowego i Zespołu zarządzania
wiedzą PricewaterhouseCoopers

Ocena artykułu:
Oceniono 0 razy
Oceniłeś już ten artykuł.
Artykuł został oceniony.
Podziel się ze znajomymi
Artykuł:
Warunkiem opodatkowania tablic reklamowych jest trwałe związanie z gruntem
Do:
Od:
Wiadomość:
Zaloguj się lub zarejestruj, aby dodać komentarz.
 
Wyrok V CSK 283/10
Obliczanie terminu przedawnienia roszczenia o zachowek
Zamów
 

Prenumerata

Moduł tematyczny