1.1.2015 r. wejdzie w życie obszerna nowelizacja ustawy z 24.4.2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz.U. Nr 79, poz. 666; dalej: BaterieU) na mocy ustawy z 29.8. 2014 r. o zmianie ustawy o bateriach i akumulatorach (Dz.U. z 2014 r., poz. 1322).

 

Zwolnienia podmiotowe

Zwolnienia podmiotowe są przewidziane w dodawanym art. 4a. Stanowi on, że przepisów ustawy w zakresie osiągania wymaganych poziomów zbierania, w tym dotyczących opłaty produktowej, organizowania i finansowania zbierania, przetwarzania, recyklingu i unieszkodliwiania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, zawierania umowy ze zbierającym zużyte baterie lub zużyte akumulatory oraz z prowadzącym zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, składania wykazu zakładów przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, nie stosuje się do wprowadzającego baterie lub akumulatory, który w danym roku kalendarzowym wprowadził do obrotu baterie:

• przenośne lub akumulatory przenośne o łącznej masie nieprzekraczającej 1 kg,
• przemysłowe lub akumulatory przemysłowe, baterie samochodowe lub akumulatory samochodowe o łącznej masie nieprzekraczającej 100 kg.

Zwolnienie nie następuje jednak automatycznie i jest pozostawione w gestii zainteresowanego przedsiębiorcy, Zgodnie bowiem z art. 4a ust. 2 BaterieU zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, ma zastosowanie, jeżeli przedsiębiorca, o którym mowa w ust. 1, złoży marszałkowi województwa, w terminie do 15 marca każdego roku:

• zaświadczenie lub oświadczenie o pomocy de minimis w zakresie, o którym mowa w art. 37 ustawy z 30.4.2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2007 r. Nr 59, poz. 404, ze zm.),
• informacje, których zakres został określony w przepisach wydanych na podstawie art. 37 ust. 2a ustawy, o której mowa powyżej, a w przypadku przedsiębiorców, do których nie stosuje się przepisów o rachunkowości, także inne dokumenty pozwalające ocenić sytuację finansową przedsiębiorcy za okres 3 ostatnich lat obrotowych.

Z analizy przywołanych przepisów wynika, że to przedsiębiorcy będą decydować, czy skorzystają z takiego zwolnienia, czy nie (oczywiście przy spełnieniu wymogów ustawowych).

 

Podmiot pośredniczący

Ustawodawca legalnie definiuje pojęcie „podmiotu pośredniczącego”. W art. 6 zostaje dodany punkt 10a, zawierający następującą definicję: „podmiot pośredniczący – podmiot, za pośrednictwem którego wprowadzający baterie lub akumulatory wykonuje obowiązki w zakresie i na zasadach określonych w ustawie; Zgodnie z art. 18 ust. 2 podmiot pośredniczący przed rozpoczęciem działalności jest obowiązany do uzyskania wpisu do rejestru, o którym mowa w ustawie z 14.12.2012 r. o odpadach”. Należy przyjmować, że chodzi tutaj o rejestr prowadzony na podstawie art. 49 OdpadyU, czyli dotyczący podmiotów wprowadzających produkty, produkty w opakowaniach i gospodarujących odpadami. Podmiot pośredniczący powinien spełniać określone wymogi środowiskowe, albowiem w myśl art. 28 ust. 3 jest obowiązany posiadać wdrożony system zarządzania środowiskowego zgodny z wymaganiami systemu ekozarządzania i audytu (EMAS) lub z normą ISO 14001. Zgodnie z art. 8. ustawy nowelizującej. Podmiot pośredniczący jest obowiązany dostosować się do wymagań określonych w art. 28 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 1 w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. Podmiot pośredniczący, który nie posiada wdrożonego systemu zarządzania środowiskowego, o którym mowa w art. 28 ust. 3, podlega karze pieniężnej w wysokości 10 000 zł (art. 99b ustawy).

 

Zaświadczenia

Zgodnie z dodawanym art. 59a ust. 1 zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory jest obowiązany wydać wprowadzającemu je, z którym ma zawartą umowę, lub podmiotowi pośredniczącemu, z którym ma zawartą umowę, w terminie do 28 lutego każdego roku za poprzedni rok kalendarzowy, zaświadczenie o zebranych zużytych bateriach przenośnych lub zużytych akumulatorach przenośnych. W przypadku podmiotu pośredniczącego realizującego obowiązki w imieniu więcej niż jednego wprowadzającego baterie lub akumulatory, w tym obowiązek podpisania umowy ze zbierającym zużyte baterie lub zużyte akumulatory, dopuszcza się możliwość sporządzenia zbiorczego zaświadczenia, o którym mowa powyżej, obejmującego łącznie wszystkich wprowadzających baterie lub akumulatory, w imieniu których działa ten sam podmiot pośredniczący. Analogiczne rozwiązania zostały przyjęte w odniesieniu do zaświadczeń wystawianych przez prowadzących zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów. Są to odpowiednio art. 64a ust. 1 i art. 64a ust. 3.

 

Opłata na kampanie edukacyjne

Zmiany następują również w zakresie przepisów dotyczących finansowania kampanii edukacyjnych. Zgodnie ze znowelizowanym art. 37 ust. 4, wprowadzający baterie lub akumulatory, wykonując obowiązek polegający na finansowaniu publicznych kampanii edukacyjnych:

1) przeznacza na publiczne kampanie edukacyjne, w terminie do 1 marca roku następującego po tym, którego dotyczy opłata na publiczne kampanie edukacyjne, kwotę co najmniej równą tej opłacie albo

2) wnosi na odrębny rachunek bankowy urzędu marszałkowskiego opłatę na publiczne kampanie edukacyjne, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po tym, którego dotyczy opłata.

Stawka opłaty na publiczne kampanie edukacyjne wynosi 0,03 zł za kilogram wprowadzonych do obrotu baterii lub akumulatorów (dodany art. 37 ust. 5a). Sama opłata na publiczne kampanie edukacyjne stanowi iloczyn stawki, o której mowa w ust. 5a, oraz masy wprowadzonych do obrotu baterii i akumulatorów w roku kalendarzowym, którego dotyczy opłata, przez wprowadzającego baterie lub akumulatory (dodany art. 37 ust. 5b). Wprowadzający baterie lub akumulatory nie finansuje publicznych kampanii edukacyjnych, jeżeli wysokość środków, które jest obowiązany przeznaczyć na publiczne kampanie edukacyjne, nie przekracza 10 zł w danym roku kalendarzowym.

 

Opłata depozytowa

Art. 53 ust. 1 otrzymuje nowej brzmienie, w myśl którego sprzedawca detaliczny baterii samochodowych kwasowo-ołowiowych lub akumulatorów samochodowych kwasowo-ołowiowych jest obowiązany do pobrania od kupującego niebędącego przedsiębiorcą opłaty depozytowej oraz do potwierdzenia jej pobrania, jeżeli przy sprzedaży tych baterii lub akumulatorów kupujący nie przekazał mu zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, o których mowa w art. 53 ust. 1. Opłata depozytowa będzie więc pobierana od innych podmiotów niż przedsiębiorca.

Stawka opłaty depozytowej będzie wynosić 30 zł za sztukę baterii samochodowej kwasowo-ołowiowej i akumulatora samochodowego kwasowo-ołowiowego. Sprzedawca detaliczny, jest zobowiązany do przekazania nieodebranej opłaty depozytowej na odrębny rachunek bankowy urzędu marszałkowskiego właściwego ze względu na siedzibę tego sprzedawcy, w terminie do dnia 15 marca roku następującego po roku, w którym nastąpiło pobranie opłaty.